postawa która ukształtowała się pod koniec XIX wieku, charakteryzująca się pesymistycznym podejściem do rzeczywistości, przekonaniem o zmierzchu kultury i poszukiwaniu sposobu na zapełnienie odczuwanej pustki
miał na celu akcentowanie osobowości artysty oraz wyrażenia jego uczuć. Obrazy tego nurtu są żywe, zniekształcone formy, często także przedstawiające śmierci oraz cierpienia czy samotności twórcy.
