| 
                    Question                   | 
                
                    Answer                   | 
            
        
        
      Jak nazywał się obóz kobiet i na ile bloków siedzieli    start learning
 | 
 | 
      FKL, był też nazywany perskim rynkiem, gdyż kolorowe chusteczki na głowach poruszających się kobiet kojarzyły się z egzotyką. Dzielil się na 28 bloków.   
 | 
 | 
 | 
      Czym zajmuje się narrator    start learning
 | 
 | 
      Narrator zajmował się kładzeniem papy na dach.   
 | 
 | 
 | 
      jak za rzeczy płaciły kobiety    start learning
 | 
 | 
      Za wszystkie rzeczy, które pomogłyby im przetrwac musiały płacić złotem, żywnością lub sobą.   
 | 
 | 
 | 
| 
     start learning
 | 
 | 
      Ubrane były w letnie sukienki bez rękawów. Nie dostawały bielizny. Rano ponieważ ranki były niezwykle zimne zdawały się być oszronione. Były zsiniałe od zimna i trzymały się blisko siebie.   
 | 
 | 
 | 
| 
     start learning
 | 
 | 
      kobiety, które miały za sobą po parę lat obozu. Pamiętały początki FKL, kiedy trupy kobiet leżały pod wszystkimi blokami i gniły niewynoszone ze szpitalnych łóżek. Kobiety mimo swoich przeżyć zachowały kobiecą miękkość i dobroć.   
 | 
 | 
 | 
| 
     start learning
 | 
 | 
      To tęga, mała dziewczyna w kolorze różowym. Budę miała urządzoną takze na różowo. Kochał się w niej Żyd, kupował dla niej świeże jajka. Poprosiła go o pomoc, nie wiedziała co zrobić z dzieckiem, było ono chore   
 | 
 | 
 | 
      co stawał się z ludźmi którzy byli chorzy    start learning
 | 
 | 
      Ludzie chorzy trafiali do gazu. Żyd nie mógł pomóc Mirce, nie dało się nic zrobić. Kobiety były skazywane na pożegnanie dzieci.   
 | 
 | 
 | 
      co się działo gdy mężczyźni przychodzili przez obóz kobiet    start learning
 | 
 | 
      kobiet oblegały ich. Błagały o scyzoryk, chusteczkę do nosa, łyżkę, chleb itp. Myślały że mężczyźni mogą i mają wszystko ale nie chcą się tym dzielić.   
 | 
 | 
 | 
      Czy kobiety były jednakowe    start learning
 | 
 | 
      Nie. Były wśród nich dziewczynki z nieobciętymi włosami, młode dziewczyny patrzące ze zdumieniem na tłum kobiet, który oblegał mezczyzn, na nich patrzac z pogarda, mężatki proszące o wiado o zaginionych mężach i matki szukające śladu po swoich dzieciach.   
 | 
 | 
 | 
| 
     start learning
 | 
 | 
      chodziła między kobietami w bloku i zagadywala je aby nie myślały. Wyciągała z buks śpiewaczki — i kazała śpiewać. Tancerki — i kazała tańczyć. Deklamatorki — i kazała mówić wiersze.   
 | 
 | 
 | 
      o co pytana była Ruda Blokowa    start learning
 | 
 | 
      przeciążona była pytaniami o dzieci i rodziny kobiet. Wiedziała, że już dawno nie żyją.   
 | 
 | 
 | 
      czym zdenerwowana i zasmucona była Ruda Blokowa    start learning
 | 
 | 
      Cierpiała wiedząc, że kobiety nabierają się na pomoc od zakładników, myśląc że jeśli zgłoszą że są chore lub że są w ciąży otrzymaja opiekę nie wiedząc że otrzymają tylko śmierć.   
 | 
 | 
 | 
      o czym Ruda Blokowa w końcu powiedziała kobietą    start learning
 | 
 | 
      to co stało się ze wszystkimi, których kochały i to co stanie się z nimi jeśli nie zrozumieją co dzieję w blokach. Że dym ktory widzą to nie dym z cegieł a dym z ich dzieci i rodzin. Pokazuje to ogromną niewiedzę kobiet o tym co działo się w obozie.   
 | 
 | 
 | 
      co działo się na apelach nadprogramowych    start learning
 | 
 | 
      Kobiety ustawiały się ciasno piątkami i jedna za drugą. Wyciągano z szeregów chudsze, brzydsze, ciezarne i wrzucano do środka oka. Z niego Pięćset, sześćset, tysiąc wybranych kobiet szło do gazu.   
 | 
 | 
 | 
| 
     start learning
 | 
 | 
      wszystko co mogły np zupę, której w obozie mężczyzn nikt nie jadł. Po apelu dostawały zimną kawę. O 3 p. m zaczynały apel wieczorny i dostawały kolację: chleb i dodatki do chleba. Ponieważ nie pracowały, nie przysługiwała im culaga — dodatek za pracę.   
 | 
 | 
 | 
      ile ludzi w ciągu dwóch miesięcy szło do gazu    start learning
 | 
 | 
    
 | 
 | 
 | 
      co działo się z ludźmi ze spóźnionego transportu    start learning
 | 
 | 
      było ich za mało, aby ich gazować, więc strzelano do nich, albo wrzucano ich żywcem do płonącego rowu   
 | 
 | 
 | 
| 
     start learning
 | 
 | 
      Każdy pilnuje własnego nosa i stara się przeżyć w obozowej rzeczywistości. Więźniowie handlują między sobą i czekają na paczki od bliskich, podczas gdy tuż obok mordowane są tysiące niewinnych osób.   
 | 
 | 
 | 
| 
     start learning
 | 
 | 
      Śmierć staje się codziennością, a zmniejszenie ilości przybywających transportów wydaje się paradoksalnie jakimś zaburzeniem rytmu.   
 | 
 | 
 | 
| 
     start learning
 | 
 | 
      Tytułowi „Ludzie, którzy szli” — idą przez całe opowiadanie, stając się nieodłącznym fragmentem codziennej rzeczywistości.   
 | 
 | 
 |