| Question | Answer | |||
|---|---|---|---|---|
| C 7  | ||||
| Th 13  | ||||
| L 7  | ||||
| S 3  | ||||
| Cy 20-23  | ||||
| lekko spłaszczone, łuk dobrzuszny węższy niż dogrzbietowy  | ||||
| guzek dogrzbietowy słabo zaznaczony, guzek dobrzuszny niewielki, wyraźnie odcinający się od otoczenia  | ||||
| ustawione poziomo i wystające na boki, przez co dół kręgu szczytowego jest płytki; na brzegu doczaszkowym skrzydła obecne wcięcie skrzydłowe  | ||||
| wcięcie skrzydłowe  | ||||
| przyśrodkowo od wcięcia skrzydłowego  | ||||
| bliżej brzegu doogonowego (niż otwór kręgowy boczny)  | ||||
| na stronie wewnętrznej łuku dobrzusznego, słabo zarysowany  | ||||
| głębokie  | ||||
| najdłuższy spośród kręgów szyjnych; przyczynia się do tego jego wydłużony ząb; grzebień dobrzuszny w części środkowej zanika  | ||||
| cylindryczny, lekko uniesiony ku górze  | ||||
| ma postać pionowej, wydłużonej blaszki o zarysie przypominającym kontury starożytnego hełmu; jego zasięg doczaszkowy wystaje na wysokość wierzchołka zęba, a doogonowy znajduje się na wysokości końca doogonowego kręgu  | ||||
| nie, jest on zastąpiony przez głębokie wcięcie kręgowe doczaszkowe  | ||||
| długość trzonów zmniejsza się stopniowo ku tyłowi; końce doogonowe lekko wklęsłe, a doczaszkowe lekko wypukłe; grzebień dobrzuszny i wyrostki kolczyste stopniowo ku tyłowi zyskują na wyrazistości  | ||||
| wyrostki kolczyste  | ||||
| na wyrostkach stawowych doogonowych  | ||||
| przyjmują postać podłużnie ustawionych listewek kostnych, przy czym ich końce doczaszkowe odpowiadają wyrostkom żebrowym, a doogonowe – wyrostkom poprzecznym  | ||||
| przyjmuje postać szerokiej płytki ustawionej w płaszczyźnie strzałkowej  | ||||
| długie łuki kręgów powodują, że przestrzenie międzykręgowe są wąskie  | ||||
| pozbawiony wyrostka żebrowego; wyrostek poprzeczny dobrze wykształcony; wcięcia kręgowe doczaszkowe i doogonowe głębokie a w wyniku ich zespolenia powstają otwory międzykręgowe; wyraźne wyrostki suteczkowate na wyrostkach stawowych doogonowych  | ||||
| krótkie trzony, płaskie końce doczaszkowy i doogonowy, na trzonach ostatnich kręgów pojawiają się grzebienie dobrzuszne  | ||||
| lepiej wykształcone na kręgach przednich, stopniowo ku tyłowi stają się coraz płytsze; na ostatnich 3-4 kręgach brak dołków żebrowych doogonowych i dołków żebrowych wyrostków poprzecznych  | ||||
| na pierwszych 6-7 kręgach pochylone lekko ku tyłowi i prawie jednakowej wysokości, na dalszych kręgach stopniowo maleją; ich obwodowe końce guzkowato zgrubiałe (brak zgrubień u kota)  | ||||
| kręg piersiowy X  | ||||
| płaskie  | ||||
| wyrostki dodatkowe  | ||||
| wcięcia kręgowe doczaszkowe znacznie głębsze od doogonowych  | ||||
| długie łuki kręgów sprawiają, że przestrzenie międzyłukowe są wąskie  | ||||
| trzony kręgów stopniowo zyskują na długości aż po kręg przedostatni; końce doczaszkowe i doogonowe trzonów spłaszczone; na ostatnich kręgach pojawia się wyraźny grzebień dobrzuszny  | ||||
| ulegają spłaszczeniu i ograniczają poszerzający się ku tyłowi kanał kręgowy; Przestrzenie międzyłukowe ciasne, jedynie przestrzeń lędźwiowo-krzyżowa jest szeroka  | ||||
| płaskie, o ostrych krawędziach, pochylone ku przodowi, wyraźniejsze u kota niż u psa; zyskują na wysokości w miarę przesuwania się ku tyłowi; wyrostek kolczysty kręgu przedostatniego lub ostatniego ustawiony pionowo  | ||||
| skierowany skośnie w dół i ku przodowi; u psa obwodowe końce blaszkowate I szerokie, u kota zaostrzone  | ||||
| mają płaskie powierzchnię; na wyrostkach stawowych doczaszkowych znajdują się wyrostki suteczkowate; wyrostki dodatkowe dobrze rozwinięte na kręgach przednich, maleją w miarę przesuwania się ku tyłowi  | ||||
| wąskie, powstające z nich otwory międzykręgowe również wąskie  | ||||
| bardzo krótka; proces zespolenia wyrostków ojczystych jest wyraźne u psa, a mniej wyraźny u kota  | ||||
| dobrze rozwinięte wyrostki stawowe doczaszkowe I kręgu krzyżowego; obecne wyrostki stawowe doogonowe na kręgu ostatnim; wyrostki stawowe pozostałych kręgów krzyżowych w stanie szczątkowym jako guzowate wyniosłości na częściach bocznych kości krzyżowej  | ||||
| wyrostki poprzeczne dwóch początkowych kręgów  | ||||
| bardzo wąski  | ||||
| występują w różnej liczbie, zależnie od rasy; 4 początkowe kręgi stosunkowo krótkie i zachowują jeszcze cechy kręgów przeciętnych, kręgi V-X ulegają stopniowemu wydłużeniu, od kręgu V zaczyna się proces likwidacji łuków  | ||||
| Są to pozostałości po łukach, które ograniczają z boków rynienkę stanowiącą przedłużenie kanału kręgowego; występują prawie do ostatnich kręgów ogonowych  | ||||
| wyrostki naczyniowe, które mogą tworzyć łuki naczyniowe  | ||||